Voor de ene ploeg komt de winterstop als een geschenk uit de
hemel, maar voor de andere ploeg uiterst ongelegen. OWIOS kende een uiterst
succesvolle eerste seizoenshelft waarin slechts één (onnodige) nederlaag werd
geleden. Uitgerekend het elftal wat daarvoor verantwoordelijk was kwam deze
zaterdag op bezoek op sportpark Bovenmolen. Het vlaggenschip van sv Lelystad
’67 kent een zeer wisselvallig seizoen tot nu toe terwijl het elftal van
trainer Jan Boes op voorhand gezien werd als belangrijkste kampioenskandidaat. Na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Van Veen was wel duidelijk dat de Lelystedelingen nog een belangrijke rol kunnen gaan spelen deze competitie. De 1-4 overwinning op de groenwitte formatie van coach Erwin Brem is daarbij een lekkere steun in de rug.
OWIOS kende door blessures (Van ’t Hul en Van der Beek) en
een schorsing (Mensink) een aantal wijzigingen in het elftal die in negatieve
zin bepalend waren voor het verloop van de wedstrijd. 1e keeper Van
der Beek kampt met rugklachten en moest noodgedwongen vervangen worden door
Matthijs Kuiper. De jonge doelman heeft ontegenzeggelijk voldoende talent om zich
op dit niveau staande te houden, maar maakte in het begin van de wedstrijd een
cruciale fout door onder een dieptepass door te gaan. Routinier André Kemper
maakte dankbaar gebruik van dit buitenkansje en zette in de 14e
minuut al de 0-1 op het scorebord. Tot dat moment was de wedstrijd in balans en
had de thuisploeg via schoten van Veldhoen en Van den Hul de meeste dreiging.
Toen in de 18e minuut ook verdediger Snoek een kapitale fout maakte
en Kemper zijn tweede doelpunt kon bijschrijven bekroop eenieder al het gevoel
dat de thuisploeg een verloren wedstrijd aan het spelen was. Het ontbrak de
Oldebroekers deze middag aan de juiste inzet, scherpte en creativiteit.
Aanvoerder Veldhoen, normaal gesproken de speler het verschil maakt, lag
volledig aan de ketting bij de twee beste spelers op het veld; captain Michael
Samuel en Stephan Vlietstra. Met name de laatste verzette bergen met
corrigerend werk en bleek bovendien over een zeer groot spelinzicht te
beschikken. Met de regelmaat van de klok stuurde hij de middenvelders van de
thuisploeg het bos in en zorgde voor diepgang in het spel van zijn ploeg.
OWIOS
kon daar niet veel meer tegenover stellen dan met lange ballen proberen spits
Van den Hul in stelling te brengen. De behendige aanvaller zorgt in ieder wedstrijd
wel voor dreiging, maar men kan niet van hem verwachten dat hij in zijn eentje
de laatste linie van de gasten kapot speelt. Tot tweemaal toe was Van den Hul
echter wel dicht bij de aansluitingstreffer. In de 23e minuut
ontwijkt hij net de buitenspelval, maar op het allerlaatste moment weet keeper Leibbrand
met een uitgestoken been een doelpunt in de korte hoek te voorkomen.
In de
laatste minuten van de 1e helft kan Van den Hul een pass van
Nagelhout aannemen en een tegenstander uitkappen, maar het schot wat volgt
verdwijnt ruim over het doel van de gasten. Meer wapenfeiten zijn in het eerste
bedrijf niet te noteren voor de groenwitten. Daarvoor is het spel te slordig en
verdwijnen de meeste dieptepasses over de achterlijn door de harde wind die de
thuisploeg in die fase in de rug heeft. De gevaarlijkste momenten worden door
de gasten uit Lelystad gecreëerd. Keeper Kuiper weet een prima inzet van Aziz
Stitou minstens zo stijlvol onschadelijk te maken en ook een als voorzet
bedoeld schot kan nog ternauwernood door de Oldebroekse goalie gekeerd worden.
Mocht de thuisploeg nog gedroomd hebben van eenzelfde
scenario als in de thuiswedstrijd tegen ESA (in de slotminuten boog OWIOS een
0-2 achterstand om in een 2-2 gelijkspel) dan werd dat in de 55e
minuut vakkundig aan gruzelementen geschoten door spits Doufikar. De aanvaller
was het eindstation van een werkelijk prachtige aanval over 4 schijven en zijn
afronding was minstens zo fraai; 0-3 Tien minuten later gooit dezelfde Doufikar
de wedstrijd helemaal in het slot. Uitblinker Vlietstra zet met een paar
prachtige passeerbewegingen 3(!) Oldebroekers op het verkeerde been om
vervolgens met een schitterende steekpass de sterke spits vrij voor doelman
Kuiper te zetten. Met een harde schuiver door de benen van de sluitpost laat hij
de 0-4 aantekenen. Daarna geloven de gasten het wel en beperkt men zich tot het
uitspelen van de wedstrijd of het gaan voor een persoonlijk succesje. De
treffer die Van den Hul nog maakt in de 78e minuut heeft slechts
statistische waarde. Het geloof in een revival van thuisploeg is er bij niemand
meer.
Door de 4-0 winst van koploper DFS Opheusden op sv ’t Harde
bedraagt de achterstand van OWIOS op de eerste plek na dit weekeinde 5 punten. Met
nog 13 wedstrijden te spelen is er natuurlijk nog niets verloren en moet het
vertrouwen onveranderd groot blijven. Een misstap kan een keer gemaakt worden.
Overigens ook door de concurrenten! Tegenstander Lelystad ’67 komt niet meer in
aanmerking voor een topklassering, maar een periodetitel houdt de deur naar de
zo vurig gewenste 1e klasse ook open. Op basis van de aanwezige
kwaliteiten kan alleen dat de doelstelling zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten