Matig sv ’t Harde pakt eerste overwinning

Wedstrijdverslag van LOEsport-verslaggever Stan Lelieveld.

“Niet het vertoonde spel, maar de drie punten verhogen het moraal” waren de wijze woorden van de geblesseerde routinier Wilco Oosterbos na de zwaarbevochten zege op streekgenoot Hulshorst. Op het zonovergoten terras genoot de selectie van coach Edwin van Egteren zichtbaar van de morele opsteker en het bier vloeide rijkelijk.


“Vorige week voetbalden we goed, maar vertrokken we uit Hoevelaken met maar één punt en reden we met een sportieve kater naar huis. Daar groeit het vertrouwen niet van” aldus Oosterbos. Gelet op het spel van zijn teamgenoten sloeg hij daarmee de spijker op zijn kop.
Tegen Hulshorst voetbalde de thuisploeg slordig en fantasieloos, maar met een flinke portie wilskracht werd er toch een 3-2 overwinning uit het vuur gesleept.

Van Egteren kiest er deze middag voor om opnieuw Arnoud Kamerbeek centraal in de laatste linie te posteren. Vanuit technisch oogpunt valt zo’n beslissing te billijken, want de tevens tot aanvoerder gebombardeerde Kamerbeek is de man die de voetballende oplossingen zoekt en uit kan voeren. Consequentie is wel dat de middenlinie van de thuisploeg bestaat uit louter werkpaarden en dat komt het spelbeeld niet ten goede. Voeg daarbij het gebrek aan vorm bij de normaal gesproken veruit gevaarlijkste man aan de zijde van sv ’t Harde, Michael Jeensma en het is duidelijk dat het een zware middag gaat worden voor de groen-witten.

 

Het begin van de wedstrijd is nog hoopgevend. Tot twee keer toe ontstaat er een situatie waarbij de thuisploeg gevaarlijk kan worden, maar op het beslissende moment is aanname van of controle over de bal niet goed genoeg waardoor de mogelijkheden niet benut worden. Tegenstander Hulshorst, om de een of andere onduidelijke reden voor de gelegenheid in een volledig zwart tenue gestoken, heeft in de breedte beduidend minder kwaliteit in de ploeg. Vooral de linkerflank en laatste linie zijn achilleshielen voor het team van coach Peter Wiessenekker, maar de sv ’t Harde weet daar maar zelden van te profiteren.

Spits Thomas Boer sjouwt en sleurt van links naar rechts en doet dat met zoveel overgave dat hij vergeet te voetballen en de zwakte van de opponent op te zoeken. De jonge linksback van de gasten, Haroen Sirat (17), is de grootste dissonant in de ploeg, maar wordt zeker in de eerste helft nauwelijks echt op de proef gesteld. Voorin heeft Hulshorst echter wel een paar mannetjesputters lopen en in de omschakeling zijn ze een ware plaag voor de defensie van ’t Harde.

In een tijdsbestek van enkele minuten heeft Neal Mountney vrije doortocht richting vijandelijk doel. De eerste poging van de lepe aanvaller, een lob vanaf rand 16 meter, kan met een magistrale redding nog net tot corner verwerkt worden door uitblinker Nick Grootkarzijn. De tweede kans wil Moutney veel te mooi afronden. Met een wippertje verschalkt hij weliswaar de doelman, maar de inzet hobbelt naast het doel.

 

Vanaf dat moment ontstaat er een weinig verheffend spelbeeld. De thuisploeg is te slordig en onzeker om de tegenstander in de problemen te brengen en Hulshorst is nog niet echt van zins de verdedigende stellingen te verlaten. De angstige laatste lijn speelt met heel weinig ruimte in de rug en vertrouwt blijkbaar op een bevlieging van een van de sterke aanvallers waarbij de veel geprezen Krijn Eckhardt overigens lange tijd volledig onzichtbaar is.

De bevlieging komt er wel, maar dan aan de zijde van de thuisploeg. In de 38e minuut stuurt Arnold Visch over links Dinand Dekker de diepte in en de inzet waarmee hij de veel te ver uit zijn doel gekomen doelman Frans Bronkhorst verschalkt is er een van grote schoonheid. Gedwongen door de plotselinge achterstand gaan de gasten met meer gedrevenheid op zoek naar de gelijkmaker. Net voor het laatste fluitsignaal van de eerste helft krijgt Marco de Vente een uitgelezen kans na een prachtige aanval, maar met een katachtige reflex bewijst Grootkarzijn opnieuw zijn grote klasse.

 

Na de thee gaat de ploeg uit Hulshorst onverdroten verder waarmee het de eerste helft afsloot. Na werkelijk een subliem passje van Mountney kan Berry Middelkoop alleen op Grootkarzijn af, maar ook ditmaal is de doelman de winnaar in de een tegen een situatie. Op de tribunes beginnen bange voorgevoelens de overhand te krijgen. Hun favorieten raken steeds meer de controle over de wedstrijd kwijt en het aantal persoonlijke fouten neemt schrijnende vormen aan.

In de 58e minuut wordt vrees werkelijkheid. Een defensieve blunder wordt genadeloos afgestraft door de tot dan toe onzichtbare Eckhardt. Lang kunnen de gasten niet genieten van hun voorsprong. In de eerste de beste aanval van de thuisploeg na de gelijkmaker kan Michiel Vlijm het strafschopgebied binnenstormen. Sirat pakt de rechtsback wat al te opzichtig vast en een strafschop is de enige logische consequentie. Deze wordt door Visch feilloos binnengeschoten. Opnieuw moeten de gasten in de achtervolging en dat doen ze met verve. De hernieuwde voorsprong heeft geen enkel positief gevolg voor het spel van sv ’t Harde en de druk neemt met de minuut toe. In de 75e minuut resulteert dat in een levensgrote kans voor Eckhardt na een volledig verkeerde inschatting van Vlijm op een hoge voorzet vanaf rechts. De spits schiet hard op doel, maar recht op doelman Grootkarzijn. Vier minuten later valt de terechte gelijkmaker alsnog en wederom is het Eckhardt die het net weet te vinden.

 

Grootste makke voor de ploeg uit Hulshorst is waarschijnlijk dat ze moeite hebben de concentratie vast te houden na een euforisch moment. Het team laat zich weer onder druk zetten en het moet gezegd dat ook de invallers aan de kant van de thuisploeg daar debet aan zijn. Ronald van Putten zoekt met zijn dribbels wel de zwakke linkerkant van de Hulshorster defensie op en plots is de onzekerheid bij de gasten weer groot. Henk Elskamp, niet erg gelukkig met zijn reserverol, brengt in de 86e minuut de vreugde terug op de tribunes door een voorzet van Jeensma binnen te tikken. Deze klap komt Hulshorst niet meer te boven en de eerste competitiezege voor sv ’t Harde is een feit.

Het pessimisme onder de supporters van sv ’t Harde groeit geleidelijk na de minder sterke optredens van hun vlaggenschip tegen respectievelijk Elspeet en Hulshorst. Ploegen die niet in de eerste plaats naar ’t Harde gekomen zijn om lekker mee te voetballen brengen de equipe van Van Egteren in verlegenheid. Zowel insiders als outsiders twijfelen aan de tactische keuzes die gemaakt worden. Niets is zo opportuun als de voetbalwereld, dus volgende week kan het weer allemaal heel anders zijn. Nochtans is het wel iets waar de technische leiding niet al te lichtzinnig mee om moet gaan. Wellicht is volgende week SEH uit Heerde wel de ideale tegenstander om alle onvrede onder publiek en spelers weg te spelen.