Op vrijdag kwam Team Van Werven aan op het zonovergoten circuit "Am Sattel" in Strassbessenbach op ongeveer 50 kilometer ten oosten van Frankfurt. Gerrit van Werven was afgereisd met gelegenheidsbakkenist Bart Sloot.
Na een training in Lelystad werd de gok gewaagd om af te reizen naar de Duitse Grand Prix.
Het circuit in Strassbessenbach is niet alleen een feest voor de deelnemers, maar ook voor de vele aanwezige fans. Het circuit kenmerkt zich door de grote hoogte verschillen en de harde ondergrond.
Op zaterdagmorgen hadden zich 47 teams aangemeld uit dertien verschillende landen voor de vrije training. Het gezelschap moest door het grote aantal in tweeën worden gesplist. Team Van Werven werd in groep B geplaatst.
De vrije training werd door Van Werven en Sloot gebruikt om de baan te verkennen. Meteen werd duidelijk dat het niveau erg hoog lag en dat alles uit de kast moest worden gehaald om de wedstrijd van zondag te halen. De training werd afgesloten met een twintigste tijd, ruim tien seconden achter de vice-wereldkampioen Etienne Bax.
Kort na de middag werd de pré-kwalificatie training verreden. De temperatuur was inmiddels opgelopen naar een graad of dertig wat het voor de deelnemers niet makkelijker maakte. Deze training geldt als startopstelling voor de kwalificatierace later op de dag. Van Werven had wat extra snelheid gevonden, maar ook de concurrentie was niet stil blijven staan. Het team wist haar tijd van de vrije training met ruim twee seconden te verbeteren, maar een echte progressie in positie zat er niet in.
Van Werven en Sloot mochten de kwalificatierace als achttiende een plekje achter het starthek zoeken. Van Werven koos slim een plek op de tweede start rij achter de snelle Letse broers Daiders. Het doel van deze wedstrijd was duidelijk: finishen binnen de top twaalf en kwalificatie voor de Grand Prix op zondag was een feit.
De Letten schoten als een komeet achter het hek vandaan toen deze naar beneden viel. Van Werven profiteerde optimaal en schoot door naar een verrassende achtste positie.
De vijftigplusser Van Werven leverde een wereldprestatie door zijn positie met hand en tand te verdedigen. Het team leverde in de loop van de wedstrijd van 20 minuten plus twee ronden wel wat plekken in, maar na zeven ronden lag Van Werven nog altijd binnen de kwalificatiegrens op een keurige elfde positie. Helaas sloeg in de achtste ronde het noodlot toe. Net op het moment dat de Engelse combinatie France de aanval op "de tafel" bergopwaarts wilde inzetten brak de ketting van de VMC Zabel en was de wedstrijd voor Team Van Werven ten einde.
Er was nog één kans om de wedstrijd van zondag te halen en dat moest dan gebeuren tijdens de herkansing aan het eind van de dag. 21 teams melden zich aan het vertrek van deze allesbeslissende tijdtraining van een half uur, waarin slechts zes teams zich konden plaatsen voor de Grand Prix. Een waar spektakelstuk volgde op het moment dat de zon nog steeds hoog aan de hemel brandde. De teams haalden alles uit de kast om zich te kwalificeren. De overenthousiaste speaker werd getrakteerd op continue wisselde posities.
Toen het stof was nedergedaald en de officiële tijden werden voorgelezen, bleek helaas dat Gerrit van Werven en Bart Sloot de kwalificatie op slechts anderhalve seconde waren misgelopen.
Ondanks deze tegenvaller kon het team terugkijken op een geslaagde dag waarin veel progressie werd geboekt. De eindoverwinning in Strassbessenbach ging uiteindelijk naar de Belgisch/Nederlandse combinatie Adriaenssen en Van den Bogaart voor Bax en Stupelis (LV). Als derde mochten de Tsjechische broers Rozehnal een plekje op het podium zoeken.
Aankomend weekend reist het team in dezelfde samenstelling af naar Geisleden voor het Duits kampioenschap. Als dit goed verloopt hoopt het team een week later te kunnen afreizen naar Kegums in Letland voor de negende Grand Prix van het seizoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten