Voor het grootste gedeelte op eigen kracht en een beetje
geholpen door de resultaten op de andere velden is de ploeg van trainer Henk
Nieuwenhuis erin geslaagd zich te vrijwaren van duels om promotie / degradatie.
Met een gedegen pot voetbal die vooral na rust goed ontbrandde werd directe
concurrent Zwart Wit ’63 met een 3-0 nederlaag naar huis gestuurd. Trainer Gert Jan Karsten wist zijn frustraties over de arbitrage vrij snel onder controle te krijgen. “We hebben terecht verloren van een beter ESC. Beslissend was de eerste goal, omdat wij niet in staat bleken nog iets te creëren” Scheidsrechter Rutten uit Nijmegen speelde een beslissende rol in deze degradatiewedstrijd en het was, hoewel niet geheel terecht, begrijpelijk dat hij namens de gasten de zwarte Piet toegeschoven kreeg.
Aan de aftrap staan deze middag twee ploegen die alleen
baat hebben bij een overwinning. Bij de thuisploeg heerst het besef dat, indien
het alsnog aan moet komen op het laatste competitieduel, de derby in en tegen
’t Harde zeker geen garantie is voor punten. Zwart Wit ’63 strijdt nog op twee
fronten en indien de 3e periodetitel gepakt wordt, dan moet de ploeg in ieder
geval p/d wedstrijden ontlopen. Allemaal ingrediënten die op voorhand een
prachtige clash voorspellen.
Na het eerste fluitsignaal van de man “in het
zwart” ontspint zich een strijd die voornamelijk op het middenveld uitgevochten
wordt. De drang naar voren is er wel degelijk bij beide ploegen, maar trainer
Nieuwenhuis heeft ervoor gekozen de positie van de afwezige Remco Timmer te
laten bezetten door William Huenestein. De behendige middenvelder ontbeert
echter het spitseninstinct en bovendien krijgt hij al heel snel de opdracht van
zijn trainer om zich meer te laten zakken ter ondersteuning van het middenveld.
Tactisch lijkt dat wederom niet bepaald een meesterzet. Meer voor de hand ligt
om vanuit de defensie het middenveld te versterken, want nu staat de enige
spits van de Elburger Sportclub, Marco de Vries, volledig geïsoleerd tegenover
een overmacht van vaak vier Harderwijker verdedigers. De sterke aanvaller weet
desalniettemin een aantal keren de defensie van de gasten in verlegenheid te
brengen, maar telkenmale komt de aansluiting vanaf het middenveld veel te laat.
Positioneel staat het bij de ploeg uit Harderwijk beter. De behendige Ousamma
Labari en de linker vleugelaanvaller Corne Wegerif zorgen wel voor dreiging,
maar ook deze middag weer staat de Elburger afweer als een huis. Met name de in
prima vorm stekende Kalverda en het centrale duo Boer en Van de Beek geven geen
krimp. Door de aanvallende onmacht bij beide ploegen zijn het aantal kansen in
het eerste bedrijf uiterst schaars. Pas in de 30e minuut weet de thuisploeg bij
hun eerste hoekschop echt gevaarlijk te worden. De bal komt na een korte
variant van de spelvoortzetting via Van Schie en Huenestein bij De Vries. Zijn
schot uit de draai kan ternauwernood door keeper Tadixz met de voet gekeerd
worden. Korte tijd later is de spits zelf de aangever en ziet Frik zijn inzet
een halve meter naast het doel verdwijnen.
Laatste wapenfeit van de eerste
helft komt op naam van Labari die zich na een mooie individuele actie een
schietkans creëert, maar de redding van doelman Van Dijk is even zo
spectaculair als knap. De 0-0 ruststand is een juiste weergave van de krachtsverhoudingen,
hoewel de thuisploeg voetballend een fractie beter is dan de opponent.
Het beloofde spektakel komt er na de rust wel. Zwart Wit
’63 probeert direct de toon te zetten en wordt al in de 46e minuut haast
beloont voor die ambitie. Een prachtig schot vanaf de rechterkant van Nico Dol
lijkt de kruising in te vliegen, maar met een fantastische redding voorkomt de
Elburger sluitpost een achterstand voor zijn ploeg. Uit de daarop volgende
corner lijkt de kopbal van Robert den Hartog onder de lat te gaan vallen, maar
wederom weet Van Dijk met een prachtige reflex zijn doel schoon te houden. De
naar DOS Kampen vertrekkende keeper mag dan onzeker ogen bij
spelvoortzettingen, hij geeft er blijk van een uitstekende lijnkeeper te zijn.
In de 52e minuut zorgen een paar grove fouten in de verdediging van Zwart Wit
’63 voor een beslissende wending in deze wedstrijd. Allereerst geeft Den Hartog
volkomen onnodig een hoekschop weg, daar waar hij de tijd had om zijn eigen
doelman goed in te spelen en vervolgens krijgen de Elburgers alle tijd en
ruimte om wederom een korte variant te spelen en de bal voor te zetten op de
vrijstaande Richard Boer. Zijn kopbal verdwijnt tot vreugde van het grootste
deel van het talrijke publiek achter de kansloze Tadixz. Een mokerslag voor de
tot dat moment gelijkwaardige ploeg uit Harderwijk die niet zonder gevolgen
blijft. Nog geen twee minuten na de openingstreffer biedt De Vries een niet te
missen kans aan Huenestein, maar licht gehinderd door zijn tegenstander schiet
de gelegenheidsaanvaller de bal naast het volledig lege doel.
Weer twee minuten
later een situatie waar tot ver na de wedstrijd schande over gesproken werd
door alles en iedereen van Zwart Wit ’63. Scheidsrechter Rutten maant de gasten
een paar keer tot het sneller nemen van een vrije trap ter hoogte van de
middenlijn. Wanneer deze uiteindelijk kort genomen wordt blijkt de speler die
geacht wordt de bal te ontvangen niet op te letten en De Vries maakt dankbaar
van de gelegenheid gebruik. Hij stoomt op richting het vijandelijk doel en
wordt in eerste instantie onreglementair gestuit, maar de arbiter wuift dat
weg. De spits krijgt echter de gelegenheid om nogmaals met de bal richting
keeper Tadixz op te rukken en de volgende (zeer lichte) overtreding, ditmaal
binnen de 16-meter, wordt wel bestraft door de leidsman. Raoul Jessurun schiet
de strafschop feilloos binnen en zet daarmee de 2-0 op het scorebord. Vier
minuten later valt zelfs de 3-0 na een perfecte aanval over links waarbij weer
De Vries betrokken is en ditmaal mag Mathijs Frik de trekker overhalen.
Hoewel
Zwart Wit ’63 ook na deze nieuwe dreun de aanval blijft zoeken, komt men niet
veel verder dan wat schotpogingen vanuit de 2e lijn. Labari is nog het dichtst
bij een treffer, maar wederom weet de Elburger goalie op magistrale wijze de
inzet uit de bovenhoek te tikken. Ook de thuisploeg krijgt kansen om de
voorsprong uit te bouwen, maar het vizier staat niet op scherp meer.
De feestvreugde bij de Elburger Sportclub na het laatste
fluitsignaal was oprecht en zeer begrijpelijk. Na de uiterst moeizame eerste
seizoenshelft, waarin slechts 12 punten werden behaald, is de revival na de
winterstop opmerkelijk.
Het sindsdien behaalde aantal punten is vergelijkbaar
met de topploegen in de 2e klasse G zoals Horst, ESA, Veensche Boys en Vios
Vaassen. Ook volgend seizoen zijn de Elburgers weer actief in deze zeer
boeiende klasse en is het voor hen te hopen dat de smalle selectie, op het
vertrek van doelman Van Dijk na, intact blijft.
Verslag van LOEsport-verslaggever Stan Lelieveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten